"Ο τόπος μας είναι κλειστός, όλο βουνά, που έχουνε σκεπή το χαμηλό ουρανό, μέρα και νύχτα", Θυμήθηκα το στίχο του Σεφέρη και το μεγάλο δίσκο του Γιάννη Μαρκόπουλου "Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους" που ακούγαμε στην εποχή της χούντας. Τον ήξερα απέξω θυμάμαι. Και τώρα τον θυμάμαι ολόκληρο. Ο τόπος μας όμως είναι αυτός... κλειστός, όλο βουνά, ρέματα, δάσος, πουρνάρια, βαλανιδιές, έλατα, το ποτάμι και βράχια, βράχια και "στεφάνια". Εκτός θέματος αυτά... Το θέμα μας είναι ο κήπος και όχι ο "τόπος".
Πήρα τον πατέρα και πήγαμε να σκαλίσουμε τις πατάτες στον κήπο. Μαζί με τις πατάτες σκαλίσαμε τα κρεμμύδια, τις ντομάτες, τις μελιτζάνες, τις αγγουριές και τα φασόλια. Μην περιμένετε πολλά. Είναι περίπου 70 ρίζες πατάτες, καμιά δεκαριά σειρές κρεμμύδια, γύρω στις 20 ρίζες ντομάτες, 2-3 αγγουριές, τόσες μελιτζάνες και γύρω στις 50 "φωλιές" φασόλια.
Μαζί με όλα αυτά "σκάλισα" λίγο και τη μνήμη. Αυτός είναι ο βασικός σκοπός άλλωστε της επίσκεψης και της επαφής με την "Εξοχή". Είναι κυρίως συναισθηματικός και για ψυχολογική στήριξη στον πατέρα, 89 χρονών είναι, που θέλει να νοιώθει παραγωγικός και νέος. Κι όταν του λέω να κοιτάει "ψηλά και μακριά", εννοώντας στον ορίζοντα του χρόνου για να ζήσει πολλά χρόνια ακόμα, σηκώνει το βλέμμα και κοιτάζει πραγματικά μακριά. Μόνο το χέρι δεν βάζει πάνω από τα μάτια.
"Πώς γεννήθηκαν, πώς μεγάλωσαν τα παιδιά μας" συνεχίζει ο Σεφέρης. Για μας "Εξοχή" είναι το σπίτι μας και το κτήμα μας. Μια ώρα έξω από το χωριό. Εκεί που γεννηθήκαμε. Έτσι λέγαμε πάντα. Εμείς ζούσαμε στην εξοχή. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς βγήκε αυτό. Δεν λέγαμε "στον Πλάτανο", γιατί "Πλάτανο" λέμε την περιοχή.
Τα ποτίσαμε κιόλας. Όλα. Βάλαμε το λάστιχο, γιατί η "γούρνα" δεν λειτουργεί πια. "Γούρνα" λέμε τη στέρνα στη άκρη στη Λάκα, στο χωράφι. Ο Ιούνης θα πάει βρέχοντας, λέει ο πατέρας. Έτσι λένε. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να φάμε τίποτα, γιατί άμα περιμένουν κάθε δέκα μέρες πότε θα' ρθω εγώ απ' τη Λαμία να τα ποτίσω, σωθήκαμε
"Ο τόπος μας είναι κλειστός, τον κλείνουν οι δυο μαύρες συμπληγάδες" Σεφέρης
Το σκάλισμα της μνήμης συνεχίζεται...
