Για το χωριό μας και γύρω από αυτό δεν έχουν γραφτεί πολλά ως τώρα. Με το παρόν δεν φιλοδοξώ να προσθέσω κάτι σημαντικό πέρα από τα προσωπικά μου βιώματα και τις αντιλήψεις, αλλά και το συναίσθημα. Όμως επικοινωνήστε μαζί μου για ο,τιδήποτε στο sstamell@otenet.gr

23 Ιουν 2008

Μπήκαν τα "λούρια" στις φασολιές...

Η καλλιέργεια συνεχίστηκε με το "λούρωμα" των φασολιών. Ευτυχώς που τα "λούρια" κρατάνε ακόμα, ίσως για τελευταία χρονιά... Αρχίζουν και σαπίζουν, σαρακώνονται και σπάνε. Τα "ψηλά" φασόλια αναρριχώνται. Οπότε ή θα έχουν γείτονες τα καλαμπόκια, για να ανεβαίνουν σ' αυτά, ή πρέπει να τους βάλει κανείς "λούρια", ψηλά κοντάρια από κέδρο ή βελανιδιά. Θέλουν ήλιο, αλλά τους αρέσει και η σκιά. Οπότε καλά είναι να παίρνουν τον πρωινό ήλιο και το μεσημεράκι να τα προστατεύει η σκιά των γύρω δέντρων. Είναι αχόρταγα στο νερό, έ;. Όλοι πίνουμε, αλλά αυτά αν δεν τα ποτίσεις στις τρεις μέρες, διαμαρτύρονται και κιτρινίζουν τα φύλλα τους. Θέλουν ζεστό έδαφος και αφράτο. Φυσικά δεν φυτεύονται τον παγωμένο καιρό, πρέπει η θερμοκρασία να περάσει τους 15 βαθμούς... το φοβούνται το κρύο.

Τώρα, πόσο κοντά το ένα στο άλλο; έ, να μην θέλουν μισό μέτρο; Αλλιώς μπλέκονται τα πλοκάμια τους και τα βλαστάρια τους. Αποφεύγουν να έχουν γείτονες τα ηλιοτρόπια, τα κρεμμύδια και τον μάραθο. Δεν ξέρω γιατί...Αλλά τους αρέσουν οι αγγουριές, το σέλινο και το καλαμπόκι.

Τα "κοντά" είναι πιο ανθεκτικά, γιατί έχουν λιγότερο φύλλωμα, δικαιολογημένα, και δεν αναρριχώνται. Παλιότερα θυμάμαι είχαμε και τα άνυδρα "κοντά", ανάμεσα στο καλαμπόκι. Μικρή απόδοση, αλλά νοστιμότατα. Αυτά κι αν ήταν!
Νά κι ένα σκιουράκι, στα δέντρα στις Αλαταρές. Μπόρεσα και έκανα ζουμ στο φακό, αλλά δεν πέτυχα και το καλύτερο αποτέλεσμα. Έκατσα αρκετή ώρα και το χάζεψα. Προσπαθούσα να σκεφτώ πώς αντιμετωπίζει την καθημερινότητά του αυτή την εποχή. Δεν είναι εύκολη η ζωή για όλους.
"Αντίθετα με τα κουνέλια και τα ελάφια, οι σκίουροι δεν μπορούν να χωνέψουν την κυτταρίνη και πρέπει να βασιστούν σε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπος. Οι αρχές της άνοιξης είναι η δυσκολότερη περίοδος για τους σκίουρους, καθώς τα θαμμένα καρύδια αρχίζουν να φυτρώνουν και δεν είναι πλέον διαθέσιμα για τροφή. Νέες πηγές φαγητού δεν είναι ακόμη διαθέσιμες. Στις περιόδους αυτές οι σκίουροι βασίζονται πάρα πολύ σε μπουμπούκια δέντρων, κυρίως των σφεδαμνών. Οι σκίουροι είναι παμφάγοι, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία τροφών φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων καρυδιών, καρπών, φρούτων, μυκήτων, καθώς και εντόμων, αυγών ακόμη και μικρών θηλαστικών, πουλιών, βατράχων και ψοφιμιών. Στις τροπικές περιοχές, αυτού του είδους οι τροφές αντικαθιστούν τα καρύδια" από το http://el.wikipedia.org/wiki/

Περπατώντας στο δάσος, στο μονοπάτι απ' το Βακούφ'κο στ' Κακαβούλ'. Μια διαδρομή που κι οι πέτρες έχουν να αφηγούνται πολλά. Τώρα το κάνεις σέρνοντας τα πόδια. Πάλι καλά, που η ποδιά δεν προδίνει τα χρόνια

2 Ιουν 2008

Η ομορφιά του κόσμου
σ' ένα λουλούδι από το χωριό


Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

Οι μετανάστες πρόγονοί μας στην Αμερική

Από την Αραχωβίτσα (Πετράλωνα) Ευρυτανίας, μετανάστες στην Αμερική (1901-1931) http://amfictyon.blogspot.com/2019/09/1901-1931.html Θερμά συ...