Το βιβλίο είναι ένα αφήγημα, μια βιωματική περιγραφή ενός οδοιπορικού έντεκα ημερών στα πρώτα σύνορα του σύγχρονου ελληνικού κράτους με τα πόδια, μια κατάθεση ψυχής και μια μαρτυρία, προϊόν της αγάπης για το βουνό και την περιπέτεια.
Σκοπό έχει να αναδείξει, έστω με αυτό τον τρόπο, τον ρόλο που έπαιξαν τα πρώτα σύνορα της Ελλάδας στην περίοδο των πενήντα χρόνων, από το 1832 έως το 1881 - μια οριογραμμή που άλλαξε δραματικά τα δεδομένα και τις ισορροπίες στις περιοχές που χαράχτηκε - και τον ιδιαίτερο ρόλο της ληστοκρατίας στις πρώτες δεκαετίες της απελευθέρωσης.
Σκοπό επίσης έχει να παρακινήσει τις τοπικές κοινωνίες και την αυτοδιοίκηση
