Φέτος η οικολογική καλλιέργεια στην εξοχή μάλλον θα περιοριστεί στις πατάτες και τα κρεμύδια. Το βλέπω δύσκολο για φασόλια. Το πρόβλημα είναι το νερό. Θέλει δουλειά πολύ να ανοίξουμε το αυλάκι και να μπει το νερό και θέλει και βελτίωση η υδρομάστευση στο ρέμα. Αλλά ποιος μπορεί να πηγαίνει στον Πλάτανο δύο φορές τη βδομάδα για να ποτίζει... Οπότε, ας αρκεστούμε στα λίγα και βλέπουμε. Αν και σκέφτομαι να δοκιμάσω και τα κοντά φασόλια και ό,τι γίνει. Μπορεί να έχουμε δροσερό καλοκαίρι...Πήγα και έβαλα τις πατάτες, 110 περίπου φωλιές. Για την ιστορία, στις 11 Απριλίου. Καμιά 50αριά φωλιές έβαλα στο χωριό, στον κήπο. Ήταν 25 κιλά σπόρος από την Ένωση της Μακρακώμης. Έβαλα και κρυμύδια. Αρκετά κρεμύδια. Όργωμα και σπορά κατ' ευθείαν με τη βοήθεια και του πατέρα.
Ακλόνητος, όρθιος όλη την ώρα όσο δούλευε η φρέζα, να κοιτάει. Μετά έκανε μόνος τους τις πρώτες αυλακιές και τις πρώτες γούρνες για τις πατάτες.
Θα δούμε το αποτέλεσμα...
"Η εξειδίκευση της παραγωγής και ο εκχρηματισμός της αγροτικής οικονομίας έχει φθάσει στο σημείο να σιγήσει ο αργαλειός της οικογένειας, να εκτοπιστούν τα οικόσιτα γαλακτοπαραγωγικά ζώα, να εκλείψουν οι λιγοστές κότες, να μείνουν χέρσοι οι λαχανόκηποι και όλες οι ανάγκες να καλύπτονται από πλανόδιους και μη εμπόρους. Δεν είναι λογικό ζώντας σε ένα χωριό ή μια κωμόπολη να μην έχεις τον λαχανόκηπό σου για να καλύψεις τις ανάγκες σου και μάλιστα σε υγιεινά προιόντα που όλο και σπανίζουν από την αγορά. Με τα σημερινά μέσα(πχ καταψύκτες) ένα νοικοκυριό της υπαίθρου με λίγη εργασία μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών του σε οπωρολαχανικά εκλεκτής ποιότητας όλο το χρόνο" αντιγράφω από το άρθρο του Γιώργου Δαουτόπουλου, καθηγητή Αγροτικής Κοινωνιολογίας του ΑΠΘ με τίτλο ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΙ (εφημερίδα ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ)
