Lockdown… και λοιπόν;

Lockdown… και λοιπόν;

Ποιος είπε ότι δεν κάνεις προπόνηση στην κουζίνα; Ζυμώνοντας μπορείς να κάνεις μερικά χιλιόμετρα - ιδεατά - μετρώντας τις περιστροφές στη ζύμη ή κάνοντας «επιτόπου» τροχάδην. Και το αποτέλεσμα είναι πιο απολαυστικό∙ και να … τρώγεται.  Όχι θα κάτσω να σκάσω. Ποιος στέλνει τώρα SMS στο 13033 και άντε να γράφεις σε κόλες  τα στοιχεία σου… για να τρέξεις στη γειτονιά στην άσφαλτο και με βροχή.

Για το ψωμί τώρα. Αυτή τη

φορά ζύμωσα με σκληρό αλεύρι. Δεν βρήκαμε ολικής … εξαφανίστηκε. Είχα ελάχιστο ολικής παλιό, και το πέρασα στη σήτα, γιατί είχε πολυκαιρίσει. Στα έξι μέρη αλεύρι, ένα μέρος ολικής, κοσκινισμένο κι αυτό. Νερό χλιαρό, σκόνη μαγιά, ελάχιστο αλάτι και ζύμωμα με τα χέρια. Δεν έβαζα αλάτι, αλλά σε μια πρόσφατη συζήτηση, οι «μέτρ της μαγειρικής» μου είπαν πως το αλάτι βοηθάει στο φούσκωμα. Αντίθετα ο παπα-Στεφανής ο Νίκας από την Κρήτη μου έλεγε ότι δεν βάζει τίποτα, μόνο αλεύρι και νερό, κι αυτό κρύο… Και έχει δίκιο νομίζω. Το αλάτι απλά κάνει το ψωμί πιο νόστιμο.

[Η μάνα θυμάμαι έβαζε πάντα αλάτι. Τότε είχαμε μόνο χοντρό αλάτι, που το έτριβε με το γουδοχέρι στην ξύλινη σκάφη -το σκαφίδι- που ζύμωνε. Το αλεύρι αλεσμένο στον νερόμυλο του χωριού από τα σιτάρια μας. Δεν είχαμε φούρνο και το ψωμί το έψηνε στο ταψί, στη γάστρα. Κι εκεί ήθελε τέχνη. Ούτε πολύ φωτιά, για να μην «αρπάξει», ούτε λίγη, μην και δεν ψηθεί καλά και «κρατάει». Απλά δεν έβαζε κάρβουνα πάνω στη γάστρα και δεν την ασφάλιζε με στάχτη, για να μπορεί να ελέγχει την εξέλιξη του ψησίματος. Είχε πάντα στο ταψί δύο μεγάλα καρβέλια και ανάμεσά τους, στις άκρες, έβαζε τα καρβελάκια για μας τα παιδιά, που τα τρώγαμε ζεστά βάζοντας μέσα μπόλικο τυρί… σχέτη απόλαυση. Όταν έβγαινε το ψωμί, πλανιόταν ολόγυρα σε όλο το σπίτι η μυρωδιά του, μια ευχάριστη στιγμή για όλους.]

Στο ζύμωμα με τα χέρια υπάρχει κάτι χαλαρωτικό. Ένα αίσθημα ηρεμίας και ικανοποίησης. Νιώθεις ότι τα χέρια επιτελούν την πιο ουσιώδη καθημερινή εργασία. Τώρα κανένας δεν ζυμώνει. Η εξέλιξη του εμπορίου, το χρήμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχουν βιομηχανοποιήσει και το ψωμί, την μυστικιστική αυτή επικοινωνία με τις παμπάλαιες ανθρώπινες συνήθειες - το βασικό προϊόν για την επιβίωση.

Για να επανέλθουμε. Φούσκωμα μια ώρα στην κουζίνα στους 25-30 β. και ψήσιμο μια ώρα στους 200 β. Τα 20΄ ξέσκεπο και τα 40΄σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο, για να μην αρπάξει.