Πετράλωνα Ευρυτανίας

Για το χωριό μας και γύρω από αυτό δεν έχουν γραφτεί πολλά ως τώρα. Με το παρόν δεν φιλοδοξώ να προσθέσω κάτι σημαντικό πέρα από τα προσωπικά μου βιώματα και τις αντιλήψεις, αλλά και το συναίσθημα. Όμως επικοινωνήστε μαζί μου για ο,τιδήποτε στο sstamell@otenet.gr

26 Νοε 2022

Οι μετανάστες πρόγονοί μας στην Αμερική

Από την Αραχωβίτσα (Πετράλωνα) Ευρυτανίας, μετανάστες στην Αμερική (1901-1931)

http://amfictyon.blogspot.com/2019/09/1901-1931.html
Θερμά συγχαρητήρια στον Κώστα Μπαλωμένο για την σημαντική και επίπονη έρευνα για τους Ρουμελιώτες μετανάστες στην Αμερική, αλλά και για τα άλλα επίσης ενδιαφέροντα θέματα που έχει αναδείξει ως ιστορικός ερευνητής στην ιστοσελίδα. Ευχαριστούμε!!

29 Δεκ 2021

Κυκλοφορούν...

 Δεν είναι μόνο από υποχρέωση να σας θυμίσω ότι κυκλοφορούν… Το βιβλίο αντέχει και επιβιώνει στη μετά-Covid εποχή και χωρίς παρουσιάσεις. Πολλοί έχουν αντιληφθεί πως αποτελεί μια διέξοδο από το άγχος και είναι καλύτερη παρέα από την τηλεόραση. Ή τουλάχιστον μπορούν να πορευτούν παράλληλα.

https://www.facebook.com/E4.Karpen.to.Delfoi

12 Ιουν 2021

Όχι ανεμογεννήτριες στα όμορφα ελατοδάση της Ευρυτανίας!


Το ελατόδασος του Δασαρχείου Φουρνά Ευρυτανίας είναι το 2ο μεγαλύτερο σε μέγεθος στην Ελλάδα με την καλύτερη ποιότητα ελάτινου ξύλου. Ξεκίνησε το ξήλωμα. Οι πρώτοι τέσσερις αιολικοί σταθμοί στα όρια του δασαρχείου και έπονται οι επόμενοι. Είκοσι πέντε πρώτες ανεμογεννήτριες από τα Κόκαλα και το Βάλτο(Τρία Σύνορα), το Σταυρό της Βράχας και τον Αηλιά της Βράχας(Γάβραινα) έχουν πάρει άδεια παραγωγού και όπου να είναι εγκρίνονται οι Περιβαλλοντικοί Όροι για να αρχίσει η εγκατάσταση των μεγαθηρίων. Εγκατάσταση μόνο μέσα στο δάσος. Η περιοχή μας δεν έχει γυμνά...

Τελικά διαπιστώνουμε εκ

29 Μαΐ 2021

Οι πικέτες του Διογένη

 


Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ το βιβλίο μου: “Σημειώσεις Λευκώματος 2019 – 2020, οι πικέτες του Διογένη”

 Είναι το τέταρτο βιβλίο μου μετά το «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα Οδοιπορικό στα Πρώτα Σύνορα της Ελλάδας», το «Στο Δρόμο για την Πυθία, Άγραφα – Καρπενήσι - Δελφοί, το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4» και το «Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου, Λαμία 1991-2018 Προτάσεις – Παρεμβάσεις»

Η έκδοση αυτού του βιβλίου δεν ήταν μια εύκολη απόφαση για μένα. Αυτή την περίοδο της πανδημίας το ενδιαφέρον του κόσμου επηρεάζεται και κατευθύνεται από τις αγωνίες και τις δυσκολίες, που προκάλεσε ο κορωνοιός. Κι αυτό είναι ένα βιβλίο με υλικό που αναλώνεται στην «άλλη» καθημερινότητα, φιλοδοξώντας και επιδιώκοντας να θυμίσει ότι η ζωή συνεχίζεται και μας θέλει παρόντες. Δεν

12 Μαΐ 2021

Τώρα την Άνοιξη, τα φίδια

Τώρα την άνοιξη οι μνήμες από τα χρόνια εκείνα, τα παιδικά, στην εξοχή, γίνονται ακόμα πιο έντονες. Τότε ο χειμώνας ήταν αρκετά βαρύς. Την άνοιξη, από τα μέσα του Απρίλη και μετά, η φύση, όπως και να το πεις, ξυπνούσε πραγματικά από τη χειμέρια νάρκη. Τα δέντρα, τα λουλούδια, τα νερά, τα ζώα, τα ερπετά, τα έντομα, οι άνθρωποι σε μια άλλη εγρήγορση. Παντού ζωή∙ και η ομορφιά να πλημμυρίζει. Το χιόνι να υποχωρεί στις κορυφές του Βελουχιού και κυρίως να μένει στα ζερβά και ανήλια, στις ρεματιές και στα μεγάλα λούκια. Τα χόρτα δεν άφηναν χώρο ακάλυπτο και συνεχώς ψήλωναν και ψήλωναν, μέχρι τα ζώα μας να τα τιθασεύσουν.

Στην οικογένεια είχαμε ένα δυσάρεστο ιστορικό γεγονός. Η μάνα της γιαγιάς πέθανε από δάγκωμα φιδιού. Η γιαγιά μου ήταν το γένος Χαλκιά, απ’ την Αγία Παρασκευή. Ήταν το 1927 και δεν θα ήταν πάνω από εξήντα χρόνων. Πήγε νύχτα στο χωράφι να ποτίσει και να αλλάξει το νερό κι έκατσε πάνω στο φίδι. Το φίδι τη δάγκωσε στον κώλο. Έζησε ένα 24ωρο περίπου. Δεν υπήρχε γιατρός και το δάγκωμα ήταν στο πιο δύσκολο μέρος του σώματος. Τότε, όπως έλεγε η γιαγιά μου, προσπαθούσαν με παγανιστικά τερτίπια να ξορκίσουν το δηλητήριο. Δύσκολες εποχές. Τριάντα και σαράντα χρόνια μετά η γιαγιά μου έκλαιγε για τη μάνα της. Τόσο πολύ της στοίχισε αυτός ο

11 Απρ 2021

Όχι άλλα Μικρά Υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ) στο Αγιατριαδίτικο ποτάμι

 


Όχι άλλα Μικρά Υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ) στο Αγιατριαδίτικο ποτάμι

 Διαβάζω σε μια ανάρτηση στο fb ότι «ο Πρύτανης και διευθυντής του τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εξηγεί πως τα ψάρια που τρώμε, έχουν πάρει πολλά φάρμακα στη ζωή τους. Ανάμεσα σε άλλα, ο οργανισμός τους έχει ποτιστεί με αναλγητικά, αντιβιοτικά και ψυχιατρικά φάρμακα!» Και συνεχίζει με διάφορα τέτοια στοιχεία το δημοσίευμα, που σε κάνει να

Οι μετανάστες πρόγονοί μας στην Αμερική

Από την Αραχωβίτσα (Πετράλωνα) Ευρυτανίας, μετανάστες στην Αμερική (1901-1931) http://amfictyon.blogspot.com/2019/09/1901-1931.html Θερμά συ...